نشانه هاي ظهور:

نشانه ها بر دو قسم است:نشانه هاي قطعي و غير قطعي،كه به طور فشرده از اين قرار است:

1-خروج دجّال

او كسي است كه ادعاي خدايي مي نمايد و با وجود نحس او خونريزي و فتنه در عالم اتفاق خواهد افتاد.چشم راست او ماليده است و چشم چپ او در ميان پيشاني اش قرار گرفته و همانند ستاره مي درخشد و لكه ي خوني در چشم اوست و در سحر و جادوگري بسيار ماهر است و شياطين و ديگر سركشان مانند ظالمان و منافقان و ساحران و پيشگويان و كافران و زنازادگان اطراف او را گرفته و با انواع سازها و آوازها قلب پيروان خويش را مشغول مي نمايند و در روايت است كه خداوند متعال آنان را در شام ،در عقبه اي كه معروف به عقبه ي افيق است،در سه ساعت از روز جمعه به دست كسي كه حضرت عيسي در پي او نماز مي خواند خواهد كشت و پس از آن قيامت كبري برپا خواهد شد.

در روايت ابو امامه آمده است كه حضرت رسول فرمودند:هر مومني كه دجال را ببيند آب دهان خود را بر روي او بياندازد و سوره ي مباركه ي حمد را بخواند تا سحر آن ملعون در او اثر نكند.

2-صيحه و نداي آسماني

يكي ديگر از نشانه هاي مشهور،نداي آسماني است و آن،چنان است كه بعد از ظهور امام غايب در مكه،بانگي بسيار مهيب و رسا از آسمان شنيده مي شود كه امام را با اسم و نسب معرفي مي كند و اين ندا از آيات الهي است؛در اين ندا به مردم توصيه مي شود كه با امام بيعت كنيد تا هدايت يابيد و با حكم او مخالفت ننماييد كه گمراه مي شويد.

و نداي ديگري قبل از ظهور به گوش مي رسد كه براي تثبيت حقانيّت حضرت اميرالمومنين علي(ع)و شيعيان او خواهد بود.

3-خروج سفياني

از نشانهايي كه پيشوايان معصوم ما بر آن بسيار و صريح و روشن بيان فرموده اند،خروج سفياني است.سفياني طبق پاره اي از روايات مردي اموي و از نسل يزيد بن معاويه بن ابي سفيان و از پليدترين مردم است،نامش عثمان بن عنبسه است و با خاندان نبوت و امامت و شيعيان دشمني ويژه اي دارد،سرخ چهره و كبودچشم و آبله رو و بدمنظر و ستمگر و خيانتكار است،در شام قيام مي كند و به سرعت 5 شهر را تصرف كرده و با سپاهي بزرگ به سوي كوفه در عراق مي آيد و در شهرهاي عراق و به ويژه نجف و كوفه جنايت هاي بزرگي مرتكب مي شود و سپاهي ديگر به سوي مدينه در عربستان مي فرستد،سپاه سفياني در مدينه به قتل و غارت مي پردازند و از آنجا به سوي مكه مي رود و در بياباني ميان مدينه و مكه به فرمان خداي متعال به زمين فرو مي رود؛آنگاه امام قائم كه پس از جرياناتي از مكه به مدينه و از مدينه به سوي عراق و كوفه مي آيد،سفياني از عراق به شام و دمشق فرار مي كند و امام سپاهي را به تعقيب او مي فرستد كه سرانجام او را در بيت المقدس نابود كرده و سرش را جدا مي سازند.

4-قتل نفس زكيه در بين ركن و مقام.

و ... كه در پست بعدي مي نويسم.

منبع اين مطالب از كتاب چهره هاي درخشان چهارده معصوم از سيد عبدالله حسيني دشتي است.